Archivos de la categoría Musica

compositores: Chapi

Zarzuela «La Revoltosa» (Obra Completa)

Ruperto Chapí y Lorente ( Villena , 27 de marzo de 1851 – Madrid , 25 de marzo de 1909) fue un compositor español.Hijo de José Chapí, barbero y músico amateur, se formó inicialmente con su padre. A partir de 1865 comenzó a dirigir la banda musical de Villena y en 1867 se trasladó a Madrid, ciudad donde estudió con Emilio Arrieta en el Conservatorio de Madrid . En 1869 ganó un primer premio en armonía en un tiempo en que se ganaba la vida como instrumentista del Teatro y Circo de Madrid. Allí hizo amistad con Tomás Bretón y en 1873 estrenó Abel y Caín, Su primera zarzuela. También en 1873 ganó un premio de estudios convocado por la Academia de Bellas Artes con el que se pudo trasladar a Italia. Allí compuso varias óperas la mayoría de las cuales representó, años después, en el Teatro Real de Madrid. En 1878 volvió a España donde inició que sería una fulgurante carrera como compositor de zarzuelas. Así fue como sus obras  La tempestad (1882), La bruja (1887) o El rey que rabió (1891) pero especialmente El tambor de granaderos (1896) y La Revoltosa(1897) alcanzaron gran éxito. Fue entonces cuando su producción aumentó sustancialmente hasta el punto de escribir, a lo largo de su fructífera carrera, un centenar de zarzuelas. Por otra parte, también fue autor de un oratorio, obra de cámara y orquestal, entre ella una sinfonía. Ruperto Chapí murió en Madrid en marzo de 1909.

BIOGRAFIA


OBRA: 
(selective list) 

Stage: 
Ops: 
Las naves de Cortés (1, A. Arnao), Real, 19 April 1874, unpubd; 
La hija de Jefté (1, Arnao), Real, 11 May 1876, unpubd; 
Roger de Flor (3, M. Capdepón), Real, 25 Jan 1878; 
La muerte de Garcilaso (1), 7 Feb 1878, unpubd; 
La serenata (1, J. Estremera), Apolo, 5 Nov 1881; 
Circe (3, M. Ramos Carrión, after P. Calderón de la Barca: El mayor encanto amor), Lírico, 7 May 1902; 
Margarita la tornera (3, C. Fernández Shaw, after J. Zorrilla), Real, 24 Feb 1909 

zares: 
Abel y Caín (2, SM Granés and M. Pastorfido), Rivas, 14 May 1873; 
Música clásica (disparate cómico-lírico, 1, J. Estremera), Comedia, 20 Sept 1880;
La tempestad (melodrama fantástico, 3, Ramos Carrión, after Erckmann-Chatrian: Le juif polaco), Zarzuela, 11 March 1882; 
El milagro de la Virgen (3, M. Pina Domínguez), 1884; 
La flor de lis (1, Estremera), Eslava, 13 Dec 1884; 
El guerrillero (3, F. Muñoz), Apolo, Jan 1885, collab. PE Arrieta and MF Caballero; 
Término medio (1, R. de Marsal), Martin, Oct 1885; 
El domingo gordo [Las tres damas curiosas] (2, R. de la Vega), Variedades, Jan 1886; 
El figón de las desdichas (1, A. Llanos), Eslava, Feb 1887; 
Playeras (1, Llanos), 1887 
Los lobos marinos (2, Ramos Carrión, V. Aza), Apolo, 17 May 1887; 
La bruja (3, Ramos Carrión and Aza), Zarzuela, 10 Dec 1887;
Ortografía (1, C. Arniches y Barrera and G. Cantón), Eslava, 31 Dec 1.888 (1889); 
Las hijas de Zebedeo (2, Estremera), Maravillas, 9 July 1889; 
¡Las doce y media y sereno! (1, F. Manzano), Apolo, 7 May 1890; 
El rey que rabió (3, Ramos Carrión and Aza), Zarzuela, 20 April 1891 
Las campanadas (1, Arniches and Cantón), Apolo, 13 May 1892; 
El organista (1, Estremera), Apolo, 20 Dec 1892; 
Vía libre (1, Arniches and C. Lucio), Apolo, 25 April 1893; 
El reclamo (1, Arniches and Lucio), Apolo, 25 Nov 1893; 
El duque de Gandía (drama lírico, 3, J. Dicenta), Zarzuela, 17 March 1894, collab. E. Llanos; 
El tambor de granaderos (1, Sánchez Pastor), Eslava, 16 June 1894
Mujer y Reina (3, M. Pina Domínguez), Zarzuela, Jan 1895 
Las bravías (1, Fernández Shaw and J. López Silva after W. Shakespeare: The Taming of the Shrew), Apolo, 12 Dec 1896; 
La Revoltosa (sainete lírico, 1, Fernández Shaw and López Silva), Apolo, 25 Nov 1897; 
Los hijos del Batallón (3, Fernández Shaw after V. Hugo: Cuatrocientos vingt-Treize), Parish, 17 Dec 1898; 
La cara de Dios (3, Arniches), Parish, 28 Nov 1899 
María de los Ángeles (1, Arniches and Lucio), Apolo, 12 May 1900; 
¿Quo vadis? (1, S. Delgado), Apolo, 28 Dec 1901 (1902); 
La venta de Don Quijote (comedia lírica, 1, Fernández Shaw, after M. de Cervantes), Apolo, 19 Dec 1902; 
El puna de rosas (1, Arniches, R. Asensio Más), 1902, score (1930);
La puñalada (melodrama, prol, 4 scenes, Fernández Shaw), Apolo, Oct 1904; 
El seductor (sainete, 1, A. Domínguez), Zarzuela, 30 May 1905; 
El género chico (1), 1905, collab. J. Valverde; 
La joroba (1, Ramos Carrión and A. Ramos Martín), Apolo, 14 Feb 1906 
El pino del norte (1, V. Casanova), Apolo, 27 Feb 1907; 
Ninon (comedia lírica, 1, M. Fernandez de la Puente and C. Allen-Perkins), Zarzuela, 13 May 1907; 
Los madrileños (1, Perrin and Palacios), Apolo, June 1908; 
La magia de la vida (1), Apolo, Jan 1910 

Other works: 
Los ángeles, oratorio, unpubd; 
6 canciones españolas (1873); 
Himno al arte, 2 solo vv, vv (C1900); 
Los gnomos de la Alhambra, leyenda musical, ORCH (? 1889);
La corte de Granada: fantasía morisca, ORCH, arr. military band, 1873 (? 1888); 
Sinfonía en Re (c.1877); 
4 str qts, G, F, D, b (1905-11)

compositores: Peñalosa

Francisco de Peñalosa [Penyalosa] ( Talavera de la Reina , c.1470 – Sevilla , 1 de abril de 1528) fue un compositor español. Se desconoce la mayor parte de su vida siendo la primera referencia de su nombramiento, el 11 de mayo de 1498, como músico de la capilla real aragonesa en un cargo que preservó hasta el 1516, el año de la muerte del rey Fernando II de Aragón . A partir de 1511 trabajó como ‘ maestro de música ‘ del neto del rey. En diciembre de 1505 se presentó, a petición real, para un cargo en la Catedral de Sevillapero fue impugnado y no se resolvió en su favor hasta unos años más tarde. En otoño de 1517 recibió una invitación para ir a Roma donde sirvió como miembro del coro papal hasta la muerte de León X . Tras la muerte del papa, volvió a Sevilla, donde retomó su posición canónica y donde en marzo de 1525 se le concedieron los derechos al cargo de tesorero. Como compositor, fue notablemente prolífico en música vocal. Francisco de Peñalosa murió en Sevilla en abril de 1528.

BIOGRAFIA


OBRA:
for 4 voices unless otherwise stated

Vocal secular:

Alegraos, males esquivos, 3vv, ed. in MME, x;
A tierras agenas, 3vv, ed. in MME, x (1951);
De mi dicha no se spera, 3vv, ed. in MME, x;
El triste que nunca os vio, 3vv, ed. in MME, v (1947);
Lo que mucho se desea, 2vv, ed. in MME, x;
Los braços traygo, 3vv, ed. in Ros-Fàbregas;
Niña, erguideme los ojos, 3vv, ed. in MME, v;
Por las sierras de Madrid, 6vv, ed. in MME, x;
Pues vivo en perder la vida, 3vv, ed. in MME, v, and in Ros-Fàbregas;
Que dolor mas me doliera, 3vv, ed. in MME, x;
Tú que vienes de camino (inc.), 3vv, ed. in MME, x

Vocal religiosa:

Masses, mass movements and magnificat settings:
Adieu mes amours, E-TZ 2–3
Ave Maria peregrina, ed. in MME, i (1941, 2/1960/R)
El ojo, TZ 2–3, P-Cug M.12
L’homme armé, E-TZ 2–3
Nunca fue pena mayor, ed. in MME, i
Por la mar, TZ 2–3
Kyrie, 3vv, Boc 5
Kyrie, TZ 5
Kyrie, Sanctus, Agnus Dei ‘feriales’ (inc.), TZ 5
Gloria, Credo (BVM), TZ 2–3
Magnificat, 1st tone, 3rd tone, 4th tone, 6th tone, 8th tone (2 settings); all in P ii

Motets:
Adoro te, Domine, 3vv, H, P i;
Ave regina celorum, H, P i;
Ave vera caro Christe, H, P i;
Ave vere sanguis domini, H, P i;
Ave verum corpus, H, P i;
Deus qui manus tuas, H, P i;
Domine Jesu Christe, qui neminem, H, P i;
Domine, secundum actum meum, H, P i;
Emendemus in melius, H, P i;
In passione positus, H, P i;
Inter vestibulum ac altare, H, P i;
Ne reminiscaris, 3vv, H, P i;
Nigra sum sed formosa, 3vv, H, P i
O decus virgineum, TZ 2–3;
O domina sanctissima, 3vv, H, P i;
Pater noster, H, P i;
Precor te, Domine, H, P i;
Sancta Maria, sucurre miseris, 3vv, H, P i;
Sancta mater istud agas (wrongly attrib. ‘Iusquin’ in Bbc 454), H, P i, also ed. in MRM, ix (1996);
Transeunte Domino, 5vv, H, P i;
Tribularer si nescirem, H, P i;
Unica est columba mea, 3vv, H, P i;
Versa est in luctum, H, P i

Lamentation settings:
Aleph: Quomodo obscuratum est, TZ 2–3;
Aleph: quomodo obtexit caligine, TZ 2–3;
Et factum est postquam, TZ 2–3

Hymns:
Gloria, laus, TZ 5;
Jesu nostra redemptio, TZ 2–3, ed. in Cw, lx (1957);
O lux beata Trinitas, TZ 2–3, ed. in Cw, lx;
Sacris solemnis, TZ 2–3, ed. in Cw, lx;
Sanctorum meritis, TZ 2–3, ed. in Cw, lx



Doubtful and misattributed works:
Kyrie ‘in feriis’, E-TZ 5 (attrib. Montes and Peñalosa)
Sicut cervus, 2vv (tr, Requiem Mass, attrib. Peñalosa in TZ 5; by Ockeghem)
Domine Jesu Christe qui hora diei, SE (Anchieta), Sc 5-5-20 (Anchieta), TZ 5 (Peñalosa), E-Vp 5, P-Cug M.12, Cug M.32, H
Memorare piissima, E-Bbc 454, Sc 1 (Escobar), Sc 5-5-20 (Escobar), Tc 21 (Peñalosa), TZ 2–3 (Escobar), P-Cug M.12, Cug M.32, H, P i
O bone Jesu, E-Bbc 454 (‘Penyalosa’), Boc 5, SE (Anchieta), TZ 2–3 (Antonio de Ribera), P-Cug M.12, Cug M.32, Cug M.48, Cug M.53, 15192 (Compère), P i
Qui expansis – Qui prophetice – Christus Dominus factus est, E-TZ 5, H

Lost works:
numbered according to Calahorra Martinez
Credo, E-TZ 5 (321)
Magnificat (127)
Ave Maria (377);
Vide Domine (28)

compositores: Moretti

Federico Moretti. Doce Canciones con acompañamiento de Guitarra

 

BIOGRAFIA

RESUMEN

Compositor y militar español de origen italiano. (Nápoles, Italia, 1769Madrid, España, 1839) fue un militar, compositor y músico. Mariscal de campo del ejército español, autor de los Principios para tocar la guitarra de seis órdenes, precedidos de los elementos generales de la música (Nápoles 1792, 1804, Madrid 1799) obra fundamental en la didáctica de la guitarra clásica.

OBRA (sel.)

Guitarra de 6 cuerdas
Colección de contradanzas y valses.
Op. 2.
Colección de contradanzas y walses nº. 2
, Madrid, B. W
irmbs, 1824.
Colección de contradanzas y walses nº. 3
, Madrid, B. W
irmbs, 1824.
Tres temas con variaciones.
Op. 3
Trois Rondeaux/ pour la guitare ou lyre / composés / Par M. Fréderic
[sic]
Moretti
/
Dédiés à son ami / Castro / Professeur de Guitare. /
Œuvr
e IV
. Prix 4fr. 80e. / Gravés par Michot./ a Paris / Chez l’Editeur,
Rue de la Michaudière, nº 20. / Deposé à la Don. Gle. de la librairie,
Proprieté de l’Editeur. Op. 4.
Rondó nº 1, Andantino grazioso
Rondó nº 2, Grazioso
Rondó nº 3, Allegro vivace
Tres rondós brillantes.Op. 5
Fandango variado.
Tema con variaciones.
Corrente o capricho.
Deux aires variées / pour guitar
e et lyr
e /
Dediées / aux amateurs / Par
Castro/ Professeur de Guitare. / Oeuvr
e IX. Prix 4.10 / Gravées par
Michot. A Paris / Rue Neuve des Filles St. Thomas, au coin de celle de
la Loi, nº 77.
 Facsímil:
Salvador Castro de Gistau / Oeuvres Choisies / Pour guita-
re Seule / op.7, 9, 10, 12, 17, 18
, Firenze, Ed. SPES, 1981.
Fantasía / Variazioni, e Coda / per / Chitarra sola / Sul Tema del
Rondó della Cenerentola / Non più mesta accanto al fuoco / del
Maestro Rossini / composte e dedicate all’esimio diletttante / Il
Sign. Dn. Dionisio Aguado/ dal suo amico il cavaliere / D. Federico
Moretti / Op. 27. Madrid. Pre. 16 rs. / Presso B. Wirmbs: nella sua
Calcografia e Magazino di Musica / 295 [número de plancha] Op.
27.
Dos guitarras
Gran Duo concertant pour deux Lyres ou deux Guitares / Federico
Moretti / LeDuc et Comp.ie M.ds de Musique Rue de la Loi No. 78.
Près celle Faydeau.
París [s.d.]. SLUB-Dresden. Signatura: Mus.
4037.V.1
Guitarra y violín
Divertimento / a guitarra y violín / del cavallero Don Federico Moreti
[sic].
[Manuscrito, dividida en dos partes: 1ª parte: guitarra; 2ª
parte: violín].
Biblioteca del Senado de España, Madrid. Signatura: FH C-219-
37(1 y 2).
Tres rondós para guitarra y violín
. Op.6.
Tres temas con variaciones para guitarra y violín.
Guitar
ra y piano-for
te
Primer dúo concertante con piano forte.
Segundo dúo concertante con piano forte.
Guitarra y orquesta
Concierto 1º para guitara y orquesta.
Op. 12.
Guitarra de 7 cuerdas
Colección de minuetos, contradanzas, etc
. Op. 13.
Popurrí de Ariette nacionales españolas, portuguesas, italianas, fran-
cesas, etc. Para guitarra, y violín o flauta.
Op. 14.
Tres grandes duetos para guitarra y violín.
Op. 15.
Tres grandes tríos para guitarra, flauta y violín
. Op. 16.
Tres grandes tríos para guitarra, violín y viola
. Op. 17.
Duetto concertante para guitarra y violín a gran orquesta obligada
.
Op. 18.
Voz y acompañamiento de guitarra o piano
Udite tutti udite / Aria buffa / del signore Domenico Cimmarosa /
Ridotta per chitarra dal signore Moretti.
[Manuscrito, aria del Matrimonio Segreto, para barítono y guitarra].
Biblioteca del Conservatorio “Giuseppe Verdi”, Milán. Signatura:
DOCE CANCIONES / con Acompañamiento / de Guitarra / Com-
puestas y Dedicadas a su Amigo / EL CONDE DE FIFE / Por el Bri-
gadier Dn. Frederico
[sic]
Moretti / Coronel de la Legión de Volunta-
rios Extrangeros, Académico / Philarmonico de Bolonia/ Socio de los
Reales Conservatorios de Música de Nápoles, &c. / Arregladas para el
Piano Forte / por / Dn. Manuel Rücker / London / Printed by Clemen-
ti, Banger
, Collard, Davis & Collard / 26, Cheapside. Op. XXIV / Pr 80 r.
Páginas: 56. Publicación: ca. 1812.
Biblioteca Nacional de España, Madrid. Signatura: M/ 3968.
Nº 1
La irresolución
(Si te veo, si te hablo…)
Nº 2
La reflexión
(El amor que oculto vive…)
Nº 3
La insinuación
(Desde el instante Niña que vi…)
Nº 4
La explicación
(Yo las falacias no sé de amor…)
Nº 5
La curiosidad
(La sombra de la noche…)
Nº 6
La posesión
(Ayer tarde por flores…)
Nº 7
El descuido
(Yo me estaba quietecita…)
Nº 8
La
ausencia
(Acuér
date bien mío…)
Nº 9
El desengaño
(Muchas veces una Niña…)
Nº 10
Consejo al bello sexo
(Alerta Muchachas incautas…)
Nº 11
El consejo
(Aquel que vivir quisiera…)
Nº 12
La libertad
(De amor la pasión activa…)

compositores: Martin y Soler

Martín y Soler: Una cosa rara (opera completa)

Dossiers Vicente Martín y Soler, historia de un olvido Cap 502

RESUMEN:

(Atanasio Martín Ignacio) Vicente (Tadeo Francisco Pellegrin) [Martini, Vincenzo, el Spagnuolo (il Valenziano); Martini, Ignaz] Martín y Soler ( Valencia , 2 de mayo de 1754 – St Petersburg , 30 de enero de 1806) fue un compositor español. Se desconoce su vida formativa por lo que se cree fue cantante del coro de la Catedral de Valencia . En 1775 estrenó su primera ópera con el objetivo de acceder a un cargo musical en la corte española el cual, sin embargo, no alcanzó hasta el 1780. Antes pero vivió un tiempo en Nápoles, ciudad donde escribió ballets y óperas con dedicatorias a Fernando I . En 1782 viajó a Venecia, ciudad donde se especializó en la composición de óperas cómicas con las que logró gran éxito, especialmente en Italia. En 1785 se trasladó a Viena donde escribió varias óperas para la corte austriaca en una época considerada la más dorada de su carrera con producciones como Il burbero di buon cuore (1786), Una cosa rara (1786) y L’arbore di Diana (1787) y con la valiosa cooperación y amistad de Lorenzo de Ponte . Su ópera Una cosa rara llegó a reponerse 55 veces en pocos años y fue uno de sus mayores éxitos; de hecho, una melodía del final del primer acto fue usada por Mozart en el segundo acto de su Don Giovanni, en la escena del banquete; precisamente en esta obra figura —al parecer por vez primera— una melodía considerada como la «madre» del vals, tipo de composición que pronto llegaría a ser popular primero en Viena y luego en el resto del mundo. También en ese periodo fue nombrado maestro de capilla de la corte rusa al servicio de Catalina II  en San Petersburgo , ciudad donde en 1790 fue nombrado director y compositor de la ópera rusa. En 1794 viajó a Londres donde colaboró nuevamente con Da Ponte, a la sazón libretista del Kings Theatre . Sin embargo, el escaso éxito de sus nuevas producciones La scuola dei maritati y L’isola del piacere motivó su regreso a San Petersburgo, ciudad donde alcanzó un cargo docente y administrativo . Vicente Martín y Soler murió en San Petersburgo en enero de 1806.

BIOGRAFIA

OBRA:

Vocal:

Stage:
Il tutore burlato [La Madrileña] (ob, 3, after P. Mililotti: La finta semplice), Madrid, Real Sitio de la Granja de S Ildefonso, 1775, E-Mm
Ifigenia in Aulide (dramma per musica, 3, L. Serio), Naples, S Carlo, 12 Jan 1779, E-Mp, I-Nc, P-La
Ipermestra (dramma per musica, 3, P. Metastasio), Naples, S Carlo, 30 May 1780, I-Nc (2 copies), P-La
Andromaca (dramma per musica, 3, A. Zeno), Turin, Regio, 26 Dec 1780, I-Tf
Astartea (os, 3), Lucca, Pubblico, carn. 1782
Partenope (componimento drammatico, 2, Metastasio), Naples, Accademia, Feb 1782
L’amor geloso (azione teatrale comica, 2), Naples, Fondo, sum. 1782
In amor ci vuol destrezza (ob, 2, C. Lanfranchi-Rossi), Venice, S Samuele, aut. 1782; as L’accorta cameriera (dg), with prol La dora festeggiata (C. Oliveri), Turin, Regio, Sept 1783; La, US-Wc
Vologeso (dramma per musica, 3, Zeno, rev. A. Cigna), Turin, Regio, carn. 1783, I-Tf, P-La
Le burle per amore (dg, 2, M. Bernardini), Venice, S Samuele, carn. 1784, B-Bc
La vedova spiritosa (dg, 2), Parma, Ducale, carn. 1785, A-Wgm, US-Wc
Il burbero di buon cuore (dg, 2, L. da Ponte, after C. Goldoni: Le bourru bienfaisant), Vienna, Burg, 4 Jan 1786, A-Wn, B-Bc, D-Dlb, Rtt, F-Pc, RU-SPtob, US-Bp, Wc (2 copies)
Una cosa rara, o sia Bellezza ed onestà [Lilla, oder Schönheit und Tugend] (dg, 2, Da Ponte, after Vélez de Guevara: La luna della Sierra), Vienna, Burg, 17 Nov 1786, A-KR, Wgm, Wn (2 copies), B-Bc, Br, C-Lu, D-BAR, Bsb, Dlb (3 copies), DO, Hs, SWl, SWth, WRdn, DK-Kk, F-Pc, Pn, R, GB-Lbl, Lcm, I-Fc (2 copies), Mc, MOe, Nc, PAas, PAc, Tf, Vlevi, NL-At (2 copies), P-La, RU-SPtob, S-Sk, Skma, US-Wc (2 copies), vs (Vienna, 1786; Munich, c1790; Bonn, n.d.), ed. G. Allroggen (Munich, 1990)
L’arbore di Diana [Der Baum der Diana] (dg, 2, Da Ponte), Vienna, Burg, 1 Oct 1787, A-Ee, Wgm, Wn (3 copies), B-Bc, Br, D-BAR, Bsb, Dlb, DO, Ds, SWth, EIRE-Dtc, F-Pc, GB-Lbl, Lcm, I-Fc (2 copies), Gl, Tf (2 copies), P-La, RU-SPtob, US-NYp, R, Wc, vs (Vienna, 1787; Bonn, 1796)
Gorebogatïr’ Kosometovich [The Sorrowful Hero Kosometovich] (play with music, 5, Catherine II and A.V. Khrapovitsky), St Petersburg, Hermitage, 29 Jan/9 Feb 1789, RU-SPtob, vs (St Petersburg, 1789)
Pesnolyubiye [Melomania] (play with music, 3, Khrapovitsky), St Petersburg, Hermitage, 7/18 Jan 1790, SPtob (orch pts)
Fedul’ s det’mi [Fedul and his Children] (play with music, 1, Catherine II and Khrapovitsky), St Petersburg, Hermitage, 16/27 Jan 1791, SPtob, vs (Moscow, 1895), collab. Pashkevich
La scuola dei maritati [La capricciosa corretta; Gli sposi in contrasto; La moglie corretta] (comic op, 2, Da Ponte), London, King’s, 27 Jan 1795, A-Wn, D-Ds, I-Fc (2 copies), Gl, Nc, US-Wc, vs (Vienna, 1796; Bonn, 1797)
L’isola del piacere [L’isola piacevole] (comic op, 2, Da Ponte, ? after Bertati: L’isola della fortuna), London, King’s, 26 May 1795, B-Bc, I-Fc (2 copies)
Le nozze de’ contadini spagnuoli (int), London, King’s, 28 May 1795
Camille, ou Le souterrain (comédie mêlée de musique, 3, B.-J. Marsollier des Vivetières), St Petersburg, private perf., 19 Feb/1 March 1796, F-Pn [attrib. ‘Martini’, probably Martín y Soler]
La festa del villaggio (op comica, 2, ? F. Moretti), St Petersburg, Hermitage, 15/26 Jan 1798, A-Wn (2 copies), I-Fc, RU-SPtob

Music in other operas and pasticcios:
Anacreontica, carn. 1778;
L’Olimpiade, Vienna, 1786, unperf.;
Jefte, Bologna, 1788;
L’ape musicale, Vienna, 27 Feb 1789 (rev. as L’ape musicale, ossia Il poeta impresario, Trieste, 1792;
L’ape musicale rinnovata, Vienna, 23 March 1791);
Il regno della moda, Desenzano, carn. 1790;
Alzayda o sia La fata de’ prodigi, Naples, 1790;
Il castello d’Atlante, Desenzano, carn. 1791;
Il pasticcio, Udine, sum. 1791

Ballets:
La sposa persiana [Li novelli sposi persiani] (C. Lepicq), Naples, 10 Jan 1778;
Griselda (Lepicq), Caserta, 12 Jan 1779;
La bella Arsene (Lepicq), Naples, 1779;
I ratti Sabini (Lepicq), Naples, 1780;
Il barbiere di Siviglia, Naples, 1780/1;
Tamas Kouli-Kan (Lepicq), Naples, 13 Aug 1781;
La regina di Golconda, Lucca, carn. 1782;
Cristiano il re di Danimarca (D. Ricciardi), Venice, carn. 1783;
Piuttosto la morte che la schiavità (D. Rossi), Casalmaggiore, aut. 1783;
Aci e Galatea, Parma, 1784;
Didon abandonée (Lepicq), St Petersburg, 1792, arr. pf (St Petersburg, 1792);
L’oracle (Lepicq), St Petersburg, 1793, arr. pf (St Petersburg, 1793);
Amour et Psyché (Lepicq), St Petersburg, 1793;
Tancrède (Lepicq), St Petersburg, 1799;
La retour de Poliorcète (Lepicq), St Petersburg, 1800

Other:
Cantata a tre voci, Naples, 12 Jan 1779;
Philistaei a Jonatha Dispersi (actio sacra, 2), Venice, 15 Aug 1784, GB-Ob;
Il sogno (cant., Da Ponte), S, S, S, orch, Vienna, 17 March 1787, GB-Ge (2 copies), I-Fc, vs (Leipzig, 1790);
La Deità benefica (cant., Moretti), St Petersburg, after 3/14 Aug 1790;
Strofe (cant., Moretti), S, orch, 1791–6;
Cantata for consecration of Maltese church, St Petersburg, 1800;
Agni amica euge pudica, D-EB, HR-Zha;
Prosperate adoremus Dominus, H-VEs;
Salve regina;
Surrexit Christus tumulo, CH-E, D-TEGha;
numerous ariettas, canons, canzonettas, duets (pubd Brunswick, London, Vienna and elsewhere), canzonettas, ed. J. Domènech i Part (Valencia, 1981)

Instrumental:

Vn conc., London, King’s Theatre, 1 May 1795

compositores: Herrando

Sonata El jardín de Aranjuez, José Herrando Allegro, Andante, Allegro moderato

Resumen:

José Herrando (Valencia, c. 1720/1721-Madrid, 1763),1​ violinista y compositor español del Barroco. Estuvo durante una temporada al servicio del duque de Arcos, a quien dedicó su Arte y puntual explicación del modo de tocar el violín con perfección y facilidad… (París, 1756), tratado didáctico que le ha granjeado el mayor reconocimiento de la posteridad

BIOGRAFIA

OBRA:

Vocal secular:

Theatre:
Aún que vive Don Juan de Espina (J. de Cañizares), Madrid, Príncipe, 16 April 1752; perhaps same as Don Juan de Espina, Madrid, Casa de Osuna, 1761
Los juegos olímpicos (comedia), Madrid, Príncipe, 16 April 1752
La cura y la enfermedad (auto sacramental), May 1752
El segundo Augusto César y proféticas sibilas (comedia and sainetes), Madrid, Cruz, Jan 1753
El día mayor de los días (auto sacramental), June 1753
Judas Iscariot (comedia), Madrid, Cruz, 25 Dec 1753, E-Mn
La perla de Inglaterra y Príncipe de Hungría (N. Hernández), Madrid, Príncipe, Oct 1761, Mn
Manos blancos no ofenden (P. Calderón de la Barca), Madrid, Casa de Osuna, 1761, Mm
El pagador de todos (sainete), E, Mm

Instrumental:

3 sonatas, vn, b, L. Siemens Hernández’s private collection, Las Palmas, ed. in Siemens Hernández (1987); incl. El jardin de Aranjuez en tiempo de primavera con diversos cantos de páxaros y otros animales
28 exercises, vn, bc, in MS copy of Arte y puntual explicación, Elisa Osorio Bolio de Saldívar’s private collection, Mexico City
3 dúos nuevos, 2 vn (?Madrid, 1760)
Minvets, 18 New Spanish Minuets, 2 vn, b (London, 1760), also incl. works by other composers
6 sonatinas, 5-str vn, ded. Farinelli, 1754, I-Bc
Sonata, fl/vn, b, L. Siemens Hernández’s private collection, Las Palmas, E-J (inc.), ed. in Siemens Hernández (1987)
Sonata, kbd, private collection, Tenerife, ed. in Alvarez Martínez
Caprice suivi d’un theme varié et dialogué, hp, pf (Paris, n.d.) [posthumous]
Minuet, vn, Southwest Museum, Los Angeles

Lost works:
formerly E-Mca, destroyed, catalogued by Subirá
12 sonatas and 10 toccatas, vn, b, some ed. J. Nin, Dix pièces (Paris, 1938), with new titles and rearranged into suites
Trios echos, 2 vn, bc, 1751; Duo, vn, b, probably from a set of 12; Lecciones, vn; Libro de diferentes lecciones, va, some with bc, some unacc.

Literatura:

Arte y puntual explicación del modo de tocar el violín (Paris, 1756)

compositores: Jaime Balius

Jaime Balius y Vila (1750-1822) – Clara Aurora

 

Domine y Dixit Dominus – Jaime Balius y Vila – Coro Ziryab y Orquesta de Córdoba

 Jaime Balius y Vila ( Barcelona , 1.750 – Córdoba , 1822 )  fue un compositor y maestro de capilla español.

Biografía

Nacido en  Barcelona, se formó en la Escolanía de Montserrat . El 1780 fue maestro de capilla de la Seo de Urgel y, durante su magisterio en la Sede, pretendió el cargo de la catedral de Burgo de Osma , solicitando que tomaran informes de él y como estos fueron muy favorables se le otorgó la plaza. Sin embargo, el 15 de marzo de 1781 enviar carta de renuncia, ya que la catedral de Girona le había ofrecido el mismo cargo. En Girona, el nombraron maestro de capilla el 9 de febrero de 1781 y sustituyó a él Francisco Federico y Carol .

Al poco de ser en Girona lo recibieron en Córdoba como maestro de Capilla, ya que el capítulo catedralicio le comunicó su elección para la plaza el 25 de junio de 1785. En Córdoba, Balius sustituyó el maestro Gaitán . El estudioso Felipe Pedrell señaló que hasta el 3 de junio, Balius, no pudo tomar posesión de la plaza. Balius rigió este magisterio hasta su traspaso, aunque durante tres años (1787-1789) el Rey le nombró maestro del convento de la Encarnación de Madrid. [2] Después de esta etapa, volvió a Córdoba, donde disfrutaba de un sueldo de 15.000 reales y asignaciones extraordinarias que hacían que pudiera viajar por Madrid, Zaragoza y Barcelona, entre otras ciudades.

Su extensa composición comprende repertorio vocal eclesiástico, litúrgico y religioso, y música instrumental. En cuanto al repertorio en romance, utilizó los arquetipos de ese momento, recitados y arias, adaptándolos a los esquemas del villancico . Por otra parte, Balius empleó flautas y trompas a las misas y amplió la paleta instrumental de la orquesta.

La obra de Balius es muy extensa, consta de unas 435 composiciones que se conservan en varios archivos de España, como Córdoba, Málaga, Valencia, El Escorial, Guadalupe, Biblioteca Nacional de Madrid y Capilla Real de Granada. En Cataluña se conservan obras suyas en la Biblioteca Nacional de Cataluña, Archivo del monasterio de Montserrat y los fondos musicales de la catedral de Girona, catedral-basílica del Santo Espíritu de Terrassa, etc…

Fuente Viquipedia: Biografía

compositores: Bellini

Bellini – Norma Con Montserrat Caballé; Scala de Milán, 1977

Puritani 2015

BIOGRAFIA

OBRA:

Vocal secular:

Stage:
Adelson y Salvini (febbraio 1825, Teatrino del Conservatorio di San Sebastiano, Napoli – in 3 ATTI)
seconda versione: modificados a più riprese mano allestita solo il 23 settembre 1992 al Teatro Bellini di Catania (in 2 ATTI )
Bianca e Gernando (30 maggio 1826, Teatro San Carlo, Napoli)
seconda versione: Bianca e Fernando (7 aprile 1828, Teatro Carlo Felice, Genova)
Il pirata (27 Ottobre 1827, Teatro alla Scala, Milano)
La Straniero (14 febbraio 1829, Teatro alla Scala, Milano)
Zaira (16 maggio 1829, Teatro Ducale di Parma, Parma)
I Capuleti ei Montecchi (11 marzo 1830, Teatro La Fenice, Venezia)
La sonnambula (6 marzo 1831, Teatro Carcano, Milano)
Norma ( 26 dicembre 1831, Teatro alla Scala, Milano)
Beatrice di Tenda (16 marzo 1833, Teatro La Fenice, Venezia)
I puritani (24 gennaio 1835, Théâtre Italien, Parigi)

Other:
Ernani, Nov-Dec 1830 (Romani, after V. Hugo: Hernani), not completed, frags. CATM *

Other vocal:
Composed after 1825 for 1v, pf, unless otherwise stated
6 ariette da camera (Milan, 1829 [Ricordi]; Naples, nd [Clausetti]; Paris,? 1831 [Launer, no copy found]; Naples, nd [Girard]) [A]
Bellini para cámara: Raccolta completa delle sue ariette (Naples, nd) [the Girard EDN. of 6 ariette da camera, enlarged by 8 additional nos.] [B]
Brezze dell’Etna: 26 ispirazioni del cigno Catanese (Naples, nd) [all 26 nos. probably not pubd] [C]
Soirées musicales: Sammlung beliebter ariettes und Romanza (Vienna, 1839 [Mechetti]) [D]
3 ariette inedite (Milan, 1837-8 [Ricordi]) [E]
Composizioni da camera (Milan, 1935, 2/1948 [Ricordi]) [F]
Principal MS sources, some autograph: F-Pn, I-CATM, Fn, Mc, Nc, RSC, US-NYpm, Wc
A palpitar de affanno, romanza, no.270 in Aurora de Italia y di Germania (Vienna, nd), also in Prima ed ultima composizione di Bellini (Turín, nd)
El abbandono, romanza, B, C, D, F; as La última Veglia (Milan, 1836); as La mammoletta (Paris, nd)
El allegro Marinaro, ballata (Milan, 1844), B, C, F
Almen se non poss’io (Metastasio), Arietta, A, B, C, D, F
Bella Nice che de ‘amore, Arietta, A, B, C, D, F
Chi por quest’ombre (Giudiccione), free cañón, 4vv, UNACC., 15 Aug 1835, facs. in Gazette musicale de Paris, ii (Oct 1835), also in A. Pougin: Bellini: sa vie, ses oeuvres (Paris, 1868), following p.228
Dalla guancia scolorita, free cañón, 2vv, pf, 1835, in Strenna Letters artística musicale del Giornale ‘Il pirata’ (Bologna, 1872), also in La música popolare, ii (1883), following p.145
dolente Immagine di Fille mia, Arietta (Naples, c1824; Paris, nd), B, C , D, E, F, ORCH pts. I-Nc *
E Nello stringerti a questo core, aria, 1v, ORCH, before 1825, Nc *
La farfalletta, canzoncina,? 1813, F
Il fervido Desiderio, Arietta, B, C, E, F
Imene, wedding cantata, S , T, T, vv, ORCH,? 1824, frags. I-CATM *, US-NYpm *, trío [Ombre pacifiche] pubd (Florence and Rome, nd)
Malinconia, ninfa gentile (I. Pindemonte), Arietta, A, B, C, D, F
Ma rendi puro contento (Metastasio ), Arietta, A, B, C, D, F
No, traditor, non curo, aria, S, pf, before 1825, I-CATM [probably orig. with ORCH]
O souvenir: página de álbum, Arietta (Florence and Rome, nd)
Por pietà, bell’idol mio (Metastasio), Arietta, A, B, C, D, F
Quando incise sume quel Marmo, aria, S , ORCH, before 1825, Nc *, with pf acc. (Milan, 1836), also as no.269 in Aurora de Italia y di Germania (Vienna, nd), B, C, F [incl. Introductory RECIT]
Guarda che bianca luna, romanza,? Palermo, 1832
La ricordanza (C. Pepoli), 1834, US-Wc *
Si, por té, gran nume eterno, cavatina, S, ORCH, before 1825, I-Nc *
Sogno de infanzia, romanza (Milan, 1835), B, C, D, F
T’intendo, si, mio corazón (Metastasio), 4S, UNACC., c1824, US-NYpm *
Vuelve, Vezzosi Fillide, romanza, Y -Mc, F
Huelga luna che inargenti, Arietta, no.246 in Aurora de Italia y di Germania (Vienna, nd), B, C, e, F
Vanne, o rosa fortunata, Arietta, A, B, C, D , F

Lost:
Amore, Malinconia, La speranza (C. Pepoli), 3 sonnets, 1834-5;
Alla luna (Pepoli), 1834-5;
Numi, se Giusti siete (P. Metastasio), romanza, Announced donde title-page of C;
Scena ed aria di Cerere, erroneously said by Weinstock, 1971, to be in I-Nc;
Arietta, Milan, for Lady Christina Dudley-Stuart, 1828;
Cavatina, Milan, for album of Duchess Litta

spurious and Doubtful:
Ah, non pensar = section of Introduzione of Beatrice di Tenda;
Era felice undì = transcrito. with notable changes of a cavatina by Mercadante;
Se il mio nome (Berlin, nd), D = Rossini: Il barbiere di Siviglia;
Tu che al pianga, B, actually by F. florecimiento;
Le dernier soir, romanza (Paris, 1841) [authenticity very Doubtful]

Vocal religiosa:
all works Composed before 1825

Compline, lost;
Corazón mundum crea, F, 2 solo vv, org, in Pubblicazione periódica di música sacra sotto gli auspicio della SC di Propaganda Fide, ii / 2 (Rome, 1879), also in Cronache musicali, y (Rome, 1900), no. 28;
Credo, C, 4vv, ORCH;
Cum sanctis, I-Nc *;
De torrente, Nc *;
Dixit Dominus, solo vv, 4vv, ORCH, inc. Nc *, facs. of pt.iii, Tecum principium, in Vincenzo Bellini: Composizioni giovanili inedite (Rome, 1941);
Domine Deus, Nc *
Gallus cantábamos,? Autograph I-CATC;
Gratias agimus, C, solo S, ORCH;
Juraban, Nc *; Ky, Nc *;
Laudamus té, Nc *;
Litanie Pastoral in onore della BV, 2S, org;
Mago, 4vv, ORCH, frag. F-Pn *;
Mass, a-A, S, A, T, B, 4vv, ORCH, inc. I-CATM * (Milan, 1843);
Mass (Ky-Gl), D, SSTB, ORCH, dated 1818, Nc *;
Mass (Ky-Gl), G, SSTB, ORCH;
Mass, g, solo vv, vv, ORCH, frags. CATM *, Nc *
Pange lingua, 2vv, org, CATM *;
Quien sedas, Nc *;
Quien tollis, Nc *;
Quoniam, Nc *;
Quoniam, T, vv, ORCH, F-Pn *;
Quoniam and Cum sanctis, I-Nc *;
Salve regina, A, 4vv, ORCH, CATM *, facs. in Vincenzo Bellini: Composizioni giovanili inedite (Rome, 1941);
Salve regina, f-F, solo B, org (Milan, 1862);
4 Tantum ergo and Genitori: B, solo S, ORCH, E, solo S, ORCH, vs (Florence and Rome, nd), F, 2S [Genitori, 4vv], ORCH, G, 4vv, ORCH
5 Tantum ergo: F , solo S, ORCH, vs (Florence and Rome, nd), D, solo A, ORCH, I-Nc * dated 1823 (Milan, 1862), E, S, A, T, B, vv, ORCH, Nc * dated 1823 (Milan, 1862), F, solo A, T, ORCH, Nc * dated 1823 (Milan, 1862), G, solo S, ORCH, Nc * dated 1823 (Milan, 1862);
2 TED, C, E, 4vv, ORCH;
Versetti da cantarsi il venerdì Santo, 2T, ORCH, autograph in private collection Marusia Manzella, Rome, mentioned in F. Pasto: ‘Le tre ore di agonía’, Rivista del Comune di Catania (1953);
Virgam virtutis, Nc *

Instrumental:

Orchies (all Composed before 1825):
Capriccio, osea Sinfonía por studio, c;

6 sinfonie:
B, I-CATM *, c (Milan, 1941), dD (Milan, 1941), D, facs. in Vincenzo Bellini: Composizioni giovanili inedite (Rome, 1941) (Padua, 1959), E, facs. in Vincenzo Bellini: Composizioni giovanili inedite (Rome, 1941), E (Milan, 1941);

Ob Conc., Y, Nc *, facs. in Vincenzo Bellini: Composizioni giovanili inedite (Rome, 1941) (Milan, 1961)

kbd:
Allegretto, g, pf, I-Fn *;
Capriccio, G, pf 4 hands, Nc;
Pensiero musicale, pf, ed. FP Frontini (Florence and Rome, nd);
Polacca, pf 4 hands;
Org Sonata, G, US-NYpm *;
Tema, f, pf, c1834, F-Pn *

spurious:
Sonata, F, pf 4 hands, Nc * = transcrito. of Beethoven s Allegretto alla polacca op.8